Op naar een nieuwe fase…..

Na een heerlijk zeilseizoen gaan we weer een wintertje klussen. Heerlijk comfortabel in de nieuwe loods van Rhebergen.

Ons windmolentje levert te weinig stroom, dus die besluiten we van de hand te doen en te vertrouwen op alleen zonne-energie: geruisloos, weinig gewicht en in combinatie met goede regelaars zelfs op bewolkte dagen nog stroom leverend. Het kost ons avonden zoeken op internet en flink wat rondbellen om in deze wildwest markt tot een goede (?) keuze te komen tussen de veelheid van merken. Uiteindelijk kiezen we ervoor om het risico maximaal te spreiden en onze zware maar vertrouwde Victron panelen te houden, onze panelen op het achterdek te vervangen door dure Solbian exemplaren en achter de achterbeam 2 extra Lensun panelen te plaatsen. In totaal bijna 500 watt, verdeeld over 6 panelen, 3 merken en 3 regelaars.

We doen vele kleine aanpassingen om de boot nog wat comfortabeler te maken. Zo verbeteren we de ventilatie van onze slaapplek in de punt. 

de zaag gaat in het dek voor extra ventilatie

Maken extra kastruimte,

kastruimte waar voorheen de spinaker lag

en installeren de compressor voor de koelkast onder de kuip.

Een discussiepunt is wel of geen watermaker. Ze zijn duur en in onze ogen een kwetsbaar stukje techniek waar je nooit helemaal van op aan kunt. Maar het scheelt op lange oversteken flink wat gewicht aan mee te zeulen drinkwater. We moeten zeer kritisch zijn op het totale gewicht van de boot; niet alleen is extra gewicht nadelig voor de bootsnelheid, maar ook de krachten op de boot worden erdoor verhoogd. Maar kiezen voor gewichtsbesparing betekent ook flink de portemonnee trekken. Zeker in het geval van een watermaker... Uiteindelijk gaat deze kogel door de kerk niet vanwege een gunstige gewicht/euro verhouding, maar door het plotselinge besef dat we helemaal geen ruimte meer hebben om voldoende water mee te nemen! Tot nu toe was ruimte nooit een probleem in onze boot, maar doordat we binnen kastruimte gemaakt hebben voor kleding, moet de spinaker naar de kuip verhuizen.....daar waar we vroeger de jerrycans drinkwater stonden. OK, besluit genomen dus! Nu nog de vraag wat voor watermaker. Selectiecriteria zijn (ja daar hebben we ze weer!) gewicht en prijs, maar ook betrouwbaarheid en geluidsniveau. Op de METS kwam Hennie in contact met EcoSistems, een voor ons onbekend Spaans merk. Vergeleken met de beschikbare alternatieven, blijkt hun Splash-25 qua specificaties en prijs het beste uit de bus te komen. Al googelend komen we er echter ook achter dat ze in het verleden leveringsproblemen gehad hebben; ze reageren echter steeds snel op mails en telefoontjes, dus we wagen de gok. We storten een flink bedrag op een bankrekening in Spanje en bereiden ons voor op een flinke portie ‘mañana’. We zijn dan ook zeer verbaast als al binnen 2 dagen de watermaker op de stoep staat inclusief testverslag van dit specifieke exemplaar dat aangeeft dat het zelfs meer water produceert dan de 25L per uur uit de brochure.

compacte watermaker van EcoSistems onder de kuip

Alle die extra spullen aan boord leidt uiteindelijk natuurlijk toch tot een toename van het gewicht. We verhogen daarom de waterlijn.

  

Alhoewel Smartrigging ons verzekert ons dat onze oude aramide zijstagen nog jaren meekunnen, besluiten we toch het zekere voor het onzekere te nemen en deze te vervangen. Ook de andere verstaging (rod) vervangen we in zijn geheel inclusief een aantal vallen. Daarnaast kopen we een zwaarder anker en een sterkere en langere ankerketting.

20 kg Spade anker met 45 m extra sterke ankerketting op de voorbeam

Dit alles neemt een flinke hap uit ons spaarvarkentje, maar geeft daar wel veel gemoedsrust voor terug.

Ook vervangen we onze genua en oude spinaker.

nieuwe vertikaal reefbare genua

Vorig jaar hebben we lang getwijfeld of we een inboordmotor moesten nemen. Uiteindelijk hebben we toen besloten dat niet te doen. We staan nog steeds achter dat besluit, maar realiseren ons ook dat ons oude vertrouwde en altijd goedlopende motortje inmiddels ook al een heel leven achter de rug heeft. Een nieuwe motor is geen optie: het soort motor dat we hebben (werkmotor van ongeveer 15 pk die vooral bij weinig snelheid veel stuwkracht geeft en ook in zijn achteruit veel power levert) is niet op de markt. Op zoek dus naar een zelfde tweedehands Yamaha 9.9 met minder draaiuren dan de onze. Maar helaas, uren googelen, dealers bellen en nog eens nabellen levert uiteindelijk niks op en we leggen ons er bij neer dat we het motortje maar gewoon houden. Maar dan blijkt onze voorbuurman in de loods zijn paar jaar jongere motor te willen verkopen! De deal is snel gesloten. Doordat die motor echter een andere carburateur heeft en afstandsbediening, dient ons motortje als orgaandonor. Een deel van de transplantaties doen we zelf, de meest kritische worden professioneel uitgevoerd door Cor Tump van Waterland Boattrading.

orgaandonor en - ontvanger

Medio mei is dan eindelijk de tewaterlating. Dit keer met de nieuwe kraan van Rhebergen.

het zwaard

Komend weekend hopen we dan eindelijk ons zeilseizoen te starten!

Yana is klaar voor een nieuw zeilseizoen!

Begin juli organiseren we een borrel op de werf van Rhebergen. Als je hier ook voor uitgenodigd wilt worden, laat ons dat dan even weten op dijkblik [at] outlook.com

We hebben besloten om te stoppen met dit blog en daarvoor in de plaats te gaan werken met een soort rondzendbrief per mail (beoogde frequentie ongeveer 1x per maand). Stuur svp even een mail als je die rondzendbrief ook wilt ontvangen: dijkblik [at] outlook.com

(Als je ons al hebt laten weten die te willen ontvangen dan sta je als het goed is al op de lijst; eind augustus zou je dan een rondzendmail ontvangen moeten hebben.)