De Maagdeneilanden

Het Britse deel van de Maagdeneilanden (BVI) slaan we dit keer over, ze zijn leuk maar erg druk. We hebben een visum voor de VS wat ons de mogelijkheid geeft de Amerikaanse Maagdeneilanden (USVI) te bezoeken en de Spaanse, die onderdeel zijn van Puerto Rico (en die tegen wil en dank ook onderdeel van de VS zijn). Columbus noemde deze eilanden ‘Santa Ursula y Las Once Mil Virgines’, naar een prinses uit de 4^e eeuw en haar 11000 maagden.

De harde winden die zo kenmerkend zijn voor de Carieb behoren inmiddels gelukkig tot het verleden; we zijn nu in een gebied dat beïnvloed wordt door de depressies die in het voorjaar over de Atlantische Oceaan trekken. Ten zuiden van deze depressiebaan, zijn er regelmatig periodes met rustig weer. Eindelijk kunnen we weer met vol tuig zeilen!

De USVI zijn eeuwen onderdeel geweest van Denemarken; pas in 1917 heeft de VS om strategische redenen deze 3 eilanden gekocht. St Croix, St Johns en St Thomas zijn alle drie heel verschillend van karakter. Wat ze gemeen hebben is hun plantageverleden in de 18^e en begin 19^e eeuw. Hoofdzakelijk suiker en tabak.

Op de eilanden zijn nog diverse restanten uit dit afschuwelijke koloniale verleden te vinden.

Plantagehuis (totaal andere stijl dan in Suriname)

St Annaberg Sugar Plantation ruine van de molen

 

detail muur

Op St Croix is nauwelijks sprake van toerisme en ook cruisers doen dit eiland nauwelijks aan. In de 2 steden is duidelijk het Deense verleden merkbaar.

Christiansted

De stenen zijn als ballast uit Denemarken meegenomen

Op St Croix is ook de redelijk bekende werf ‘Gold Coast Yachts’. Ze hebben in het verleden een aantal erg mooie multihulls gebouwd en richten zich nu op de zakelijke markt. Dus wij met kaart in de hand op zoek naar de werf. We vinden wel de plek waar Columbus voet aan land gezet heeft, maar niet de werf. Na wat rondvragen blijkt dat ze via het terrein van een klein jachthaventje te bereiken zijn. Geen bord aan de weg, niks. Maar inderdaad, de route (weg is een te groot woord) is breed genoeg voor vrachtwagens. Achter op het jachthaventerrein staan inderdaad de loodsen. Heerlijk rommelig, maar ze bouwen nog steeds de prachtigste schepen.

grote chartercat voor Hawai

loods

afbouwsteiger met wave piercing ferry voor Puerto Rico

Toevallig maken we St Patrick’s Day mee op St Croix. Er is een bonte parade met veel muziek.

Bij St Croix ligt Buck Island waar je prachtig kunt snorkelen. Helaas is veel koraal afgestorven door orkaan Hugo en doordat in 2005 het water warmer was dan normaal.

voor anker bij Buck Island

Daarna gaan we naar het volgende eiland van de USVI, St John. Het grootste deel van dit eiland is in 1954 door Rockefeller opgekocht en aan de staat gegeven zodat het een nationaal park kon worden. Gaandeweg is het nationaal park uitgebreid en het beslaat nu ¾ van het eiland. En dat levert prachtige plaatjes op.

Om het zeegras te beschermen is ankeren vrijwel nergens toegestaan en zijn mooringboeien gelegd in de vele prachtige baaien die het eiland rijk is.

Leinster Bay

Op het eiland St Thomas staat de toeristenindustrie voorop.

We zijn nog lang niet uitgekeken op de USVI, maar helaas ‘moeten’ we verder, want we willen ook nog tijd hebben voor Puerto Rico en de Bahama’s. Dus gaan we op weg naar de Spaanse Maagdeneilanden.

Culebra is een waar cruisersparadijs: vele erg beschutte ankerplekken en een prachtige onderwaterwereld. Vaak liggen we met slechts een handjevol boten in de mooiste baaien. Om het zeegras en koraal te beschermen, zijn ook hier mooringboeien. Maar anders dan in St John zijn deze gratis.

aan een mooringboei achter een rif in Culebra

paradijselijke ankerplek bij Culebrita

koraal onder de boot

Op het kleine eilandje naast Culebra, Culebrita, staat een prachtige ruine van een oude vuurtoren.

Op vrijwel ieder blog noemen we het en nu dus wederom: de ontzettend aardige en gastvrije mensen op de eilanden. Culebra en Vieques spannen hierbij de kroon. Heel bijzonder! We ontmoeten ook vele leuke cruisers. Bijvoorbeeld John Patterson, ontwerper en bouwer van multihulls. Hij woont tegenwoordig op zijn mooie 44 voeter ‘Buddy’.Zie http://pattersonyachts.com/ 

John heeft diepe indruk op ons gemaakt. Hij is aan één oog blind, ziet met het andere nog maar 40%, maar laat zich daardoor in het geheel niet uit het veld slaan en zeilt nog steeds solo!

We zijn nu in Vieques, Esperanza. We zijn van plan morgen naar het 'vasteland' van Puerto Rico te gaan.