Bahama's

Waarschijnlijk is er geen plek op de Noord-Atlantische oceaan waar het heldere water, door de diepteverschillen, zulke mooie kleurschakeringen heeft als op de Bahama’s.

glashelder water

We bezoeken de zuidoostelijke eilanden en de Exuma’s. Hier wonen weinig mensen en er is nauwelijks toerisme. Zeilboten uit Europa zie je hier nauwelijks, omdat het relatief ver varen is; het gebied wordt vrijwel alleen bezocht door Amerikanen en Canadezen.

onze afgelegde route door de Bahama's

Gina en Leo genieten 2 weken met ons mee en we zwemmen en snorkelen dat het een lieve lust is.

pijlstaartrog (Fowl Cay)

Grootoogmakrelen

In het noordelijk deel van de Exuma's hebben we steeds zuigvissen onder de boot. Normaal gesproken liften deze vissen ('sharksuckers') mee op haaien en roggen, maar blijkbaar vinden ze Yana ook erg aantrekkelijk...

ze zuigen zich met hun grote 'zuignap' bovenop hun kop vast aan de boot

bij plaatsgebrek schuwen ze zelfs een verticale positie niet

een wel doorvoed exemplaar

We zien regelmatig haaien. We gaan ervan uit dat ze ongevaarlijk zijn, alhoewel sommigen beweren dat dat niet altijd het geval is. Maar het blijven haaien en dus houden we ze liever op afstand. Een enkele keer zwemt een haai onze kant op. Eng! Maar gelukkig blijven ze steeds op een redelijke afstand.

Met uitzondering dan van een klein haaitje dat opeens uit het niets verschijnt terwijl Trijnie bij de boot zwemt. Ze moet het met haar flipper van zich afduwen...

De meeste eilanden zijn nauwelijks bewoond. Ze zijn allemaal droog en bestaan hoofdzakelijk uit poreus kalksteen, met vele holtes en grotten. 

grot op Warderick Wells

Een paar grotten zijn erg mooi, met gaten onder de waterlijn en in het dak. Een aantal ervan zijn gebruikt in James Bond films.

grot op Cave Cay

Thunderball Grotto bij Staniel Cay

De meeste eilanden bestaan naast het poreuze kalksteen uit zand, waardoor ze mooie duinen en stranden hebben. En daardoor ook vaak goede ankergrond.

vertrouwd beeld: achter een zandstrand voor anker (Calabash Bay, Long Island)

White Point (Great Guana Cay). We hebben het strand en de baai helemaal voor ons alleen.

goede ankergrond

veel uit zee aangespoeld plastic (Shroud Cay)

Op een paar eilanden kun je wandelen.

Het dierenleven boven water bestaat vooral uit hagedissen, iguana’s en vogels.

klimmend knaagdiertje op Warderick Wells

krab (Warderick Wells)

keerkringvogels (foto Gina)

zeearend (White Point, Great GuanaCay)

Flamingo's (Mayaguana)

Sommige eilanden zijn zo laag, dat grote delen met vloed onderlopen; een ideaal gebied voor mangroven.

Shroud Cay

met de bijboot door de mangroven van Shroud Cay

Omdat er zo weinig mensen wonen zijn er nauwelijks winkels. Verse groenten zijn maar op een paar plekken te krijgen en vaak niet erg vers, omdat alles per schip (men noemt ze nog steeds ‘postboten’) uit Florida of Nassau aangevoerd moet worden.

Postboot (Black Point, Great Guana Cay)

boodschappen doen in Black Point

Baptisten kerk op Staniel Cay

Op het eiland Mayaguana waren we zo naïef om te vragen wanneer er weer een postboot zou komen. Het laconieke antwoord was ‘Geen idee. Misschien morgen, of overmorgen. Maar hij zou er eigenlijk gisteren al geweest moeten zijn’. En dat kenmerkt de relaxte sfeer die op de eilanden heerst. In George Town hadden we geluk: de boot uit Florida was juist aangekomen, dus volop verse groenten en vers fruit.

Het brood in de schamele winkeltjes is meestal houdbaar brood dat soms ingevroren wordt. Een datum staat er wijselijk niet op. Een enkele keer hebben we het lef om te vragen wanneer het aangekomen is in de winkel. Het antwoord ‘4 dagen geleden’ betekent in deze contreien dat het vrij vers is…. Een enkele keer lukt het ons om ‘home made’ brood te kopen. Dit wordt dan gewoon in een woonhuis gebakken en in de keuken zelf verkocht. Ongeacht of het ‘home made’ brood is of fabrieksbrood, de prijs ervan is hoog, zo’n 5 dollar en vaak meer. Helaas geldt dat voor alle voedingswaren hier.

Het weer staat hier onder invloed van depressies en vaak zijn er kleine hogedrukgebiedjes die voor instabiel weer zorgen.

waterhoos die gelukkig voor ons langs trekt

We zijn nu bij Nassau; Gina en Leo zijn gisteren op het vliegtuig naar huis gestapt en we zijn weer ‘alleen’ met z’n 2en aan boord. Even wennen. Het seizoen loopt hier ten einde, het orkaanseizoen staat voor de deur, en ook wij maken ons op voor de thuisreis. Weliswaar hebben we nog 3 maanden, maar vanaf nu zullen deze vooral in het teken staan van de 3 lange etappes die we voor de boeg hebben: bevoorraden (lastig hier op de Bahama’s), gas zien te krijgen en vervolgens wachten op een gunstig weersysteem. Omdat George Town één van de weinige plekken is hier waar je goed kunt bevoorraden én goed kunt liggen, zijn we van plan eerst daarnaar terug te gaan en vandaaruit te vertrekken naar Bermuda.