Het wachten op de Azoren op een gunstig weersysteem wordt
beloond; het Azorenhoog gaat op de juiste plek liggen en duwt de depressies
voldoende ver naar het noorden.
Voor vertrek gaat Trijnie nog het onderwaterschip
schoonmaken in het koude water.
Ze moet echter al vrij snel haar pogingen staken vanwege de kwallen.
We willen de gunstige winden ten noordwesten van het
Azorenhoog bereiken. De route erheen leidt door de kern van het hogedrukgebied.
Weinig wind dus. Het kost ons een aantal dagen om er doorheen te komen. Soms levert dit prachtige zonsopkomsten en - ondergangen op.
Op de windvoorspellingskaarten ziet de kern van zo’n
hogedrukgebied er erg ordentelijk uit, maar in de praktijk is de wind erg
vlagerig en komt van alle kanten. In ons geval varieert de windsnelheid van 1
tot 7 knopen en de richting varieert 360 (!) graden. Onderstaand een voorbeeld
wat dit betekent voor onze dagbesteding.
1-2 knopen wind: we liggen te klotsen op de oude deining en
de zeilen slaan alle kanten op. Met tegenzin start ik de motor. Even later is
de wind 7 knopen en komt schuin over bakboord in. Hierdoor stuift ons bootje er
enthousiast met bijna 7 knopen vandoor. Motor uit dus. 2 minuten later: wind
draait, dus zeilen vertrimmen. Wind neemt verder af, dus wederom zeilen
trimmen. Wind zakt er helemaal uit nu. Speuren over het water: gaat de wind binnenkort
terugkomen of niet? Windrimpeltjes vlakbij! Dus nog maar even wachten met de
motor starten. Helaas, ze blijven op afstand. De zeilen slaan in de windstilte
door de oude deining, dus ik start toch maar weer de motor. Na 5 minuten komt
er een beetje wind. Motor uit. Flink oploeven om voldoende schijnbare wind te
houden. We zeilen weer! Helaas worden er geen mijlen richting doel weggetikt,
omdat we dwars op die koerslijn varen. Maar gelukkig brengt deze koers ons wel
naar de rand van het hogedrukgebied. Dan valt de wind weer weg. Motor aan en
weer juiste koers (noord) oppakken. Door de vaarwind staat de genua bak, dus
genua naar beneden. Na 10 minuten komt er weer wat wind. Genua hijsen dus en
motor uit. Heerlijk, we zeilen weer. De wind komt nu uit de hoek die we zouden
moeten hebben na het hoog, dus waarschijnlijk zijn we er doorheen! Maar helaas,
na een uur valt de wind weer weg. Motor weer aan. Etc., etc.
omweg vanwege het Azoren Hoog |
Een hogedrukgebied op zee is helaas niet altijd synoniem voor
mooi weer. Alleen de kern is zonnig, direct daaromheen is het zwaarbewolkt en vaak
miezert het. De bewolking doet nog het meest denken aan mist op middelhoogte.
Tijdens het eerste deel van de oversteek zijn er ontzettend
veel walvissen. We zien vele pluimen aan de horizon en ook dichterbij.
Soms horen we ze eerder dan dat we ze zien: een hele diepe,
lange zucht betekent een walvis op minder dan een mijl afstand.
Eén keer moeten we zelfs voor zo’n enorm gevaarte uitwijken,
gelukkig zien we hem tijdig en kunnen we nog achter hem langs sturen. We varen
door zijn draaikolken en we hopen maar dat hij gewoon rechtuit zwemt of naar de
diepte duikt, want door de reflectie van het water kunnen we hem onder water
niet zien.
voor dit exemplaar moesten we uitwijken (en door de schrik is de foto niet heel scherp) |
We hebben op de Azoren vele verhalen gehoord van aanvaringen
met walvissen en ook een paar boten gezien die daardoor schade opgelopen hebben.
En zelf hebben we op weg naar de Azoren er ook eentje geraakt. Dit maakt het
zeilen hier erg spannend. Vervelend spannend eigenlijk, want ze kunnen ieder
moment opduiken en je ziet ze pas op het allerlaatste moment. Het voelt bijna
als een soort Russische roulette, zoveel zijn het er. We sussen onze
ongerustheid met de gedachte dat de kans toch wel erg klein is dat je werkelijk
een aanvaring met zo’n walvis krijgt.
De laatste dagen van onze oversteek schiet het eindelijk lekker
op. Met een bakstagwindje van bijna 20 knopen zet Yana er flink de sokken in,
waardoor we toch nog na ruim 7 dagen, juist voordat het donker wordt, het anker
kunnen laten vallen bij St Mary’s, één van de prachtige Scilly eilanden. We
kijken terug op een heerlijke, comfortabele oversteek!
We zijn van plan nog een paar dagen te genieten van deze
prachtige eilandengroep en dan te vertrekken richting Nederland.