Druk, druk, druk, dus het bijwerken van ons blog is er
bij ingeschoten. We schuiven onze goede voornemens niet allemaal door naar
2017, dus alsnog op de valreep van het nieuwe jaar een update van ons wel en
wee met Yana.
Herfst 2015 kunnen we er echt niet meer omheen: Yana
heeft groot onderhoud nodig.
De verf is op een aantal plekken volledig verdwenen en de
ramen lekken zodanig dat we het zelfs met tijdelijke reparaties niet meer droog
houden. Oktober 2015 gaat Yana daarom de loods in zodat we gedurende de winter
comfortabel kunnen klussen.
 |
| om het schuren en verven te vergemakkelijken verwijderen we al het beslag dat redelijk gemakkelijk verwijderbaar is |
We moeten heel wat vierkante meters schuren, ook tussen
de verschillende verflagen, dus kopen een professionele, lichte schuurmachine.
 |
| de nieuwe schuurmachine voorkomt overbelasting van schouders, armen en rug |
foto buiskap.
Nu we toch binnenstaan doen we ook nog maar meteen wat
aanpassingen aan de kuip: betere zitjes achter het kajuitschot, onder het
stuurboord zitje een koelkast en vaste kuipschotten.
 |
| mock-up buiskap |
We willen ook graag een betere bergplek voor gas en
benzine, die creëren we achter de achterbeam.
Ook de rails van de bracket van de buitenboordmotor
passen we aan, zodat we het bracket kunnen vereenvoudigen en makkelijker kunnen
versterken.
Na de vele, vele voorbereidingen, is het verven zelf een overzichtelijke klus, maar wel ééntje die flink wat concentratie vergt.
Na lang twijfelen besluiten we op het laatste moment toch
te kiezen voor een andere aangroeiwerende onderwaterverf. Hiervoor moet de oude
antifouling volledig verwijderd worden, zonder de onderliggende
waterafdichtende beschermlaag te veel te beschadigen. Een klus die veel
arbeidsintensiever was dan we vantevoren gedacht hadden.
Als dan eindelijk de oude laag eraf is, twijfelen we of
de waterafdichtende laag (VC Tar) nog voldoende dikte heeft overgehouden.
Uiteindelijk besluiten we toe te geven aan dat onbestendige gevoel en er 2
extra waterafdichtende lagen op te zetten.
Terwijl de VC Tar staat uit te harden gaat het leven
natuurlijk gewoon door. En helaas wacht ook de dood niet. Een vriend van ons
overlijd en de afscheidsdienst vindt plaats in de loods.
 |
| Yana als decorstuk |
Daarna zetten we de knop weer om en beginnen aan de
eindsprint. Eerst nog weer ‘even’ het gehele onderwaterschip opschuren en dan
het nieuwe aangroeiwerende systeem erop (Coppercoat). Een klus met een strakke
planning, waarbij we gelukkig geholpen worden door vrienden.
Begin mei kunnen we gelukkig weer het water in en
genieten we van het eindresultaat.
Na een prachtig zeilseizoen wacht ons nog een aantal
maanden stevig doorwerken voordat we het ruime sop kunnen kiezen. Hierover
later meer.
We wensen jullie een heel gezond en gelukkig 2017!
